28 diciembre 2015

Adiós 2015

Cuando falta tan poco para que este horrible año termine os tengo que pedir disculpas por teneros abandonados, el caso es que hay circunstancias en las que es complicado que la inspiración nos pille, ni poniéndonos delante del ordenador. Es la vida.
Me gustaría ante todo dar las gracias, de nuevo, al complejo deportivo Máis que auga y a las personas que lo integran por su iniciativa para recoger comida para nuestros animales, y muy especialmente a las personas que donaron esas cosas tan ricas ¡No sabéis el éxito que han tenido! En un refugio con más de 500 animales, dónde todo es bien recibido, nuestros perros y gatos os están muy, muy agradecidos.
Gracias a las empresas que nos donan comida.
Gracias especiales a los particulares que se ha acercado al refugio con pienso, latas y mantas para nuestros pequeños.
Agradecer también a los socios de siempre y a los nuevos por su ayuda económica, sois muy generosos, pero mucho. Y también a las personas que han hecho aportaciones puntuales, algunas anónimas, otras muy generosas, y todas bienvenidas. Estamos sorprendidos.
Y por supuesto, a los que habéis pensado en los abandonados para darles un nuevo hogar, sois maravillosos. Eternamente agradecidos.
Y a los que continuamente perdéis a vuestros perros, poneros las pilas. Ya no vivís en el rural, Vigo es una gran ciudad, los perros caminan kilómetros en pocas horas y muchos acaban atropellados y causando graves accidentes. La mayoría de los perros que recogemos son machos enteros que escapan detrás del olor del celo de las hembras. Por favor, ir pensando en la esterilización como el método que los hará más felices durante más años, porque lo que no desean no lo van a echar en falta…en machos y en hembras. En vuestras manos está velar por el bien de vuestros peludos, y de su posible descendencia. Preguntarnos por la esterilización, en lugar de preguntarnos si os recogemos los cachorros de vuestra perra o gata, esos que no habéis podido colocar. Son estas “camadas no deseadas” y mal colocadas las que llenan los refugios, de pequeños o de adultos. Que la historia cambie es cosa vuestra, ir avanzando.
Y ahora paso a presentaros algunos de los peludos que han venido a vivir a nuestro refugio, espero que por poco tiempo.

Pedro ADOPTADO

Otro gran elemento, como Caco, con el que tuvo algún que otro “desencuentro”. Lo que os comentaba, el efecto de la esterilización no es tan notable en los machos de unos añitos.
Con el tamaño que tiene nos daba un poquillo de respeto, un perro nuevo que no conocemos de nada, que se encuentra de repente en un lugar extraño que no es su hogar, con gente que no conoce en absoluto, un poco desconfiado…y tan grande. Para que os hagáis una idea, Pedro es como un galgo español de los más altos, y con el doble de peso. Un perrazo.
Y de carácter, ahora, como un cachorrote travieso, que se hace el loco cuando le interesa. Un poco acaparador con la comida, se le va notando en el tipo.

Toya ADOPTADA




A esta morena guapetona hay que ganársela, tiende a desconfiar un poquito de las personas, no es agresiva en absoluto, solo le cuesta un pelín acercarse. Las circunstancias de la vida, suponemos, las compañías, a veces no demasiado buenas. No como ella, que se lleva genial con los perros, machos o hembras, jóvenes o mayores, siempre que la respeten, y si no se da el caso…pone tierra por medio. Supo adaptarse perfectamente a lo que le tocó, un cambio...para peor. Es así la vida, hay que tener paciencia cuando las cosas no son como nos gustaría, y prepararse para cuando mejoren, porque siempre mejoran.

Bronson ADOPTADO



Una belleza por fuera y por dentro. Bueno y sociable con perros, machos o hembras, da igual, para jugar le valen todos. Bueno y cariñoso con personas, lo suyo es subirse y abrazarte. Después de una temporadita un poco flacucho, va cogiendo cuerpo y poniéndose guapo, a ver si hay suerte y enamora a alguien escaso de cariño canino.  

02 noviembre 2015

Magosto solidario en Maisqueauga

" Maisqueauga es un grupo formado por tres instalaciones deportivas, Barreiro, Florida y Navia, en las que aparte de de gimnasios, piscinas y spas, ofrecemos un espacio para compartir experiencias, conocer gente y sobre todo disfrutar, en familia y con amigos a través de actividad física.
Con este fin de ser algo más, nace el Máis que un plan. Un proyecto con el que pretendemos ofrecer actividades a mayores de las habituales para aportar un plus a la vida deportiva de nuestros usuarios y sus familias. Para ello realizamos masterclass, actividades especiales, maratones solidarios, recogidas de alimentos, campañas de donación de sangre, talleres, charlas… Y como ya estamos en pleno arranque de temporada, vamos a empezar el mes de noviembre con un Magosto Solidario y un Maratón solidario de Bike.
cid:AD2F5D12-6D74-46DA-A960-259CF4651D1C@homeEn la instalación de Barreiro el Magosto será el martes 3 de noviembre, cada persona que venga a la instalación y traiga 1 kilo de comida para animales, recibirá un cucurucho de castañas a cambio.
Para los más valientes, tendremos el Maratón de bike desde las 20:30 a las 22h del mismo martes 3 de noviembre. Condición para poder asistir, apuntarse en recepción con antelación y traer 1 kilo de comida para animales.
En la instalación de Navia y Florida tendrán la misma dinámica, la única diferencia es que en Navia lo realizarán el jueves 5 de noviembre y en Florida el sábado 7 de noviembre."

Muchísimas gracias por esta iniciativa, son muchos los animales acogidos en nuestro refugio, y toda ayuda es muy bien recibida.

14 octubre 2015

Dulce ¡¡¡¡¡ ADOPTADA !!!!!!




Santa Dulce, porque no se puede ser más buena. Encontrada en un edificio, su dueño no dio señales de vida. Asustadísima y en cambio nunca intentó defenderse atacándonos, más bien huyendo, lleva unas semanas con nosotros y ya se va soltando, por suerte para ella. Se lleva bien con otros gatos, o más bien le son indiferentes. 

Canela ADOPTADA



Y mira que no nos cansamos de pedir a la gente que antes de coger un animal lo piensen bien, y no hay manera. Como este caso en el que a algún iluminado se le ocurre darle un cachorro cruce de pastor alemán a un pobre hombre de ochenta y tantos años, y a este señor aceptarlo. Ante la imposibiblidad de dominarla la mejor opción, para el, fue atarla, y de ahí el desastre. Cuando la pequeña se soltaba se dedicaba a jugar con las pobres gallinas, con un resultado fatal para ellas y para Canela. Así la conocimos.


12 octubre 2015

Noticias de la tímida Kira


"Hola. Esta es Kira, que cogimos en vuestro refugio en diciembre. Cuando los niños fueron a ver los perritos que teníais para elegir uno, ella se quedo pegadita a la reja mientras los demás iban corriendo a comer lo que en ese momento les traían. Los niños no dudaron ya ni un minuto, dijeron que ese perrito ya les había elegido y que si podíamos llevarlo.... desde ese momento ya empezó a ganarse nuestro cariño, y a día de hoy los niños siguen preguntándome como alguien tan tonto pudo dejar algo tan valioso abandonado.... sigue siendo una perrita asustadiza, pero cada día más confiada... y creemos que está muy contenta de estar aquí.... gracias por vuestro trabajo.   
Saludos y de nuevo gracias"

Dina ADOPTADA





Adoptada hace algún tiempo y devuelta porque no dejaba comer al perro de la familia ¿? y con problemas para corregirla al no vivir con ellos. Si que volvió arrasando, y a pesar de no vivir nosotros tampoco en el refugio, ese comportamiento se corrigió al poco tiempo.
Joven, y no cachorra, sumisa y obediente, es buena con sus compañeros con los que echa unas buenas carreras de vez en cuando, si está inspirada...

Leo



Tras vivir sus primeros meses en bastante malas condiciones y después de ser cedido por su dueña fue salvado por los pelos de caer en manos de una maltratadora condenada. Si, condenada a pagar una buena multa por un maltrato grave, y como si nada hubiera pasado se presenta con toda su cara dura para ser la salvadora del pobre Leo.
Un pequeño- mediano desquiciado tras pasar meses atado, que por fin se relajó y hasta obedece. Le gusta hacerse notar y saca toda la chulería que puede tener en ese cuerpo cada vez menos flaco, con los perros grandes, especialmente cuando estamos delante, no vaya a ser ...

26 septiembre 2015

Día Mundial de los Animales

El día 4 de octubre se celebra el Día Mundial de los Animales y como todos los años lo celebraremos con una cena en la que nos juntaremos socios y simpatizantes de la Asociación Protectora de Animales y Plantas de Vigo. Será el sábado 3 de octubre en el Hotel Coia, calle Sanxenxo, nº 1, a las 21:30. Podéis hacer la reserva en el teléfono 986201820 (menú 24 euros).
Nos gustaría mucho disfrutar de vuestra compañía en este día tan especial.

16 septiembre 2015

Toño ADOPTADO



De alta actividad lo calificamos de recién llegado, pero vaya, va relajándose un poquillo, que en la vida no todo va a ser para ya, hay que saber vivirla. Muy jovencito, de tamaño pequeño, que no enano, y muy cariñoso y listo. Se lleva bien con hembras y machos, y se pasa el día con esa cara que veis, siempre alegre y sonriente.

Max ADOPTADO



El último en llegar y ya listo para ser adoptado. Un año, macho, esterilizado, vivió en piso y parece que no se portaba mal, cariñoso desde el primer momento, obediente...a ver si no tarda en encontrar un adoptante, porque estos pelos no son para un refugio, y menos ahora que estamos pasando por una ciclogénesis explosiva.

20 agosto 2015

Chano ADOPTADO




Pequeño y encantador, desubicado pero recuperándose del abandono o pasotismo de la persona que le cuidó hasta ese día. El último de una etapa, con un paréntesis por el medio, el tiempo que le tocar vivir en el refugio, a la espera de la buena vida.

Oli y Stan ADOPTADOS...

No es habitual que se abandonen a pares ni en grupos, no siendo las camadas, enteras a veces, o los restos que no se pudieron "colocar" , en otras ocasiones...
Y a esta extraña pareja le ha tocado. No tienen pinta de estar emparejados por su adn pues su aspecto como podéis ver es bien diferente, no asi su carácter, pues son los dos encantadores.
Stan, el blanco y canela, pasa un poco de Oli, el medio cruce de schnaucer, en cambio este está obsesionado con él y no lo pierde de vista ni un minuto.

Los dos son jóvenes y tranquilos, sobre todo el pachorrento de Stan, y buenos con los demás perros.

13 agosto 2015

Noticias

La idea era contaros algunas cosillas, pero el tiempo no da para más. Porque noticias las hay todos los días, sobre todo malas. No como ayer que por fin se fue adoptado un peludo, nuestro desde hace tres años, tres meses y cinco días: el guapísimo Humo, un casi abuelete que vivirá de ahora en adelante con otros tres ex-refugiados nuestros también. Les deseamos un rápido periodo de adaptación.
No se trata solamente de rasgarse las vestiduras, y criticar, y criticar...el movimiento se demuestra andando y si de verdad piensas que ellos están tan mal...ven y adopta!
 La imagen de la felicidad: un perro y un cuenco de arroz, y eso es sólo el principio...Nos manda un mensaje Maite..."solo para decir que Humo se lleva muy bien con sus hermanos y lo está flipando. Gracias por el trabajo que hacéis"

29 junio 2015

Dana ADOPTADA !!!!!



Una bóxer con el carácter típico de la raza, una chica movidita, una gran deportista, como si estuviera preparándose para las olimpiadas. Tiene además unas grandes aspiraciones, quiere llegar a ser la jefa, pero se lo estamos poniendo difícil guardándola cuando no estamos y controlándola cuando la soltamos, para que vaya aprendiendo que hay que compartir y no avasallar.

Nos ha escrito una antigua amiga...

"Hola a todos!!
Soy Maui, tengo 12 años y viví cuando era un cachorro con vosotros en la perrera. Tuve la suerte de que me adoptaran Luis y María que me quieren mucho, y que me han traído 2 niñas de 5 y 8 años que me cuidan de maravilla y a las que les encantan los animales. Ellas me dan de comer, me acarician, me pasean... Hoy han estado de visita en la perrera y se van a hacer socias para que podáis cuidar a tantos perros que lo necesitan; también saben que cuando yo no esté no tienen que comprar un perro, que no importa el pedigree, tienen que ir a la protectora a darle una familia a otro perr@ y que sea tan feliz como yo lo soy, espero que por muuuuucho tiempo.
   Enhorabuena por la web y gracias por vuestro gran trabajo, María y Noa."

10 junio 2015

Cin




Unos por poco, otros por mucho, y este por demasiado. Que lo cojas no le va demasiado, pero perseguirte todo el rato y darte mordisquitos en las piernas para llamar tu atención es lo suyo. Comerte a besos, también. Su hermano, más pastor alemán, salió adoptado enseguida pero Cin fue quedando con nosotros. Rondará el año, y la verdad que no es de los que peor lo pasan, pues ya venía de una familia numerosa, de canes y personas...

Brisa ¡¡¡ ADOPTADA !!!



Una pequeña dulce y suave, como su color gris moteado. Encantadora con las personas, pero no muy sociable con los otros gatos. Directa de la calle pero no callejera, su carácter lo demuestra. Una de los muchos gatos que ya , por suerte, disfrutan de la nueva gatera.

Adán (ADOPTADO) y Eva ( ADOPTADA)


Podrían ser madre e hijo, o hermanos, quién sabe. Dejados en el monte cerca de nuestro refugio, y alimentados allí mismo hasta el momento en que se dejaron coger, quizás sea él un poco más confiado, y a ella, aunque le cuesta, termina dejándose querer...Los inocentes que siempre terminan pagando las consecuencias de los actos de personas irresponsables sin conciencia. La muestra una vez más del larguísimo camino que nos queda hasta convertirnos en un país civilizado.

Heidi ADOPTADA




Llegó tal cual (aparte de estar tirada en el monte) con su buena educación y respeto por los demás, es una cruce de sabueso guapísima y una atípica perra de caza, cariñosa y obediente, con nada de miedo.Tiene edad para ser una señora, pero no se ha enterado. Su comportamiento, educación aparte, es el de una cachorra juguetona.

05 junio 2015

Eryn ADOPTADA



Activa y cariñosa, recogida atropellada, con heridas leves que curaron sin mucha parafernalia, y sin dejar secuelas. No fue reclamada por su dueño, que seguro que lo tenía, por las condiciones en las que apareció, y sin microchip, aquí está esperando por alguien que la quiera adoptar. Es una hembra con carácter, a su compañero de jaula lo mantiene a raya, y eso que es el doble de grande que ella o más. 

Teo ADOPTADO



Dicen que los perros de cachorros son todos preciosos, en cambio cuando crecen dejan de hacer gracia. Pues a este no le dio tiempo a hacerse adulto, se aburrieron de él mucho antes. Un cachorrote bolechudo y tranquilo, guapo a rabiar, que poco a poco va aprendiendo las mínimas órdenes necesarias para la vida en el refugio. No lo voy a poner más por las nubes, no vaya a ser que se note que es uno de mis muchos favoritos.

Bizca ¡¡¡¡ ADOPTADA !!!!



No es más guapa por que es imposible. Y eso que cuando llegó no estaba ni la mitad de guapa, pero es cuestión de dar tiempo al tiempo. Poco cariñosa, se la conquista enseguida con comida rica y entonces se derrite por los mimos. Joven y ya esterilizada, por supuesto, tuvo mucha suerte de escapar de su antiguo hogar.

Mandy ADOPTADA



Cuando nos avisaron para que la recogiéramos nos dijeron que "llevaba un tiempo por allí, había tenido cachorros"...y como siempre la sensación de que te mienten, que probablemente fuera suya. Una muñeca no muy pegajosa, pero lista como no os podéis imaginar: un mes con nosotros, bautizada con un nombre quizás parecido al suyo, y atendiendo desde el primerísimo momento. No la hemos visto jugar con sus compañeros, pero se ha hecho respetar.

15 mayo 2015

SE BUSCA ------ EN CASA ------


Perdido la noche del lunes 11 de mayo en calle Aragón (Mercadona)- Travesía de Vigo, 158. Es un macho castrado, de pelo semilargo, de trece años, no demasiado cariñoso, y que por un problema de salud necesita comer un pienso especial.
Está en su zona, la conoce perfectamente pero pensamos que le pudo pasar algo para no volver en todos estos días. Si lo has visto, o tienes CUALQUIER TIPO DE INFORMACIÓN sobre su paradero, se agradecería que lo comunicaras en el teléfono 670454883.

17 abril 2015

Polo ADOPTADO



Te imaginas un perro nórdico indomable, nervioso, desobediente, pasota, dominante...y a veces te confundes, y mucho. Esta preciosidad es exactamente lo contrario: tranquilo, cariñoso (sin ser empalagoso), obediente.... Sólo ha tenido algún pequeño roce con algún macho un poco celosillo, pero algo mínimo. Está ahora mismo, como tantos otros, necesitado de una casa y sobre todo, de una buena sesión de peluquería. 

08 abril 2015

Continuamos con el Plan de Esterilización de Gatos Callejeros

Cómo muchos de vosotros sabéis, en el verano de 2010, el Concello de Vigo comenzó la recogida de gatos callejeros con objeto de esterilizarlos y volverlos a soltar en sus mismas comunas. Algo muy necesario y demandado por gente animalista en muchas ciudades, tenemos la gran suerte de tenerlo en Vigo, gracias a la sensibilidad de la Concejalía de Medio Ambiente de nuestro Concello.
La campaña está siendo un éxito. Se han esterilizado unos 2800 animales, machos y hembras, de muchas zonas de nuestra ciudad, de comunas grandes o de pocos miembros, pasando los animales a tener mejor calidad de vida. Así se evitan problemas como el marcaje, los maullidos (sobre todo nocturnos) de llamada, heridas y contagio de enfermedades por peleas, las malas condiciones de vida de un número cada vez más abundante de animales en espacios cada vez más reducidos (al urbanizar más zonas), etc. Y la saturación de los refugios con animales no aptos para vivir encerrados.
Y vaya si lo hemos notado, estos últimos veranos no hemos recibido la inmensa cantidad de gatitos que entraban otros años. Y esta gran campaña de la que tenemos la suerte de disfrutar continuará…por ahora.
Si tú tienes controlada una colonia aún sin esterilizar, que sepas que llamando al 986810204 (por la mañana) te darán información de cómo recoger los gatos, cuando se volverán a soltar, etc. O si lo prefieres puedes llamar a la Protectora (986452265-608986198) y también te daremos información.
Tan sólo tienes que poner un poco de tu tiempo, el resto corre de nuestra cuenta.

05 abril 2015

Frei



Muchos medios hay hoy en día para evitar sorpresas, pero son demasiados los listos que creen que no necesitan tus consejos, y así nos va. Se van esterilizando los perros mestizos, por suerte mucha gente sabe que el que cría es el primer y único responsable de la increíble cantidad de animales que son abandonados día tras día. Pero están los que no quieren saber, y los propietarios de los animalitos de raza que piensan en criar para vender, o regalar tan fácilmente, y pasan de la esterilización. Y claro, los perritos a pesar de ser de raza, no son racistas, la naturaleza les puede...Así vemos animales que son abandonados por no cumplir las expectativas de los que un día los acogieron. Como seguramente le pasó a Frei, un cruce de sharpei de los que tanto abundan ¡Para que después te digan a la cara que no es necesario esterilizar!

Penny ADOPTADA



Aquí tenéis a una pequerrecha que no se enteró del giro que dio su vida. Como un terremoto, activa, vivaracha, alegre, un poco mandona si hace falta, cariñosa, una bolita paticorta, atenta a las personas tanto como a sus colegas los perros, con un pelaje bueno de mantener…

10 marzo 2015

Gin ADOPTADO





De estos que en un primer momento parecen un caso difícil y después resultan un encanto: tan sumamente nervioso que le era imposible entendernos y por lo tanto obedecernos en lo básico. Pero tras la esterilización, y dándole un tiempo para que le bajen las hormonas y le haga efecto, está como la seda. Un animal dulce y encantador.

20 febrero 2015

Kika ADOPTADA



Y si unos llegan perfectos y da pena que no los reclamen y puedan volver a sus casas, a otros hasta les viene de perlas. Esta muñeca llegó muertita de hambre, lo primero que hizo en cuanto entró por la puerta fue meter la cabeza en el comedero y ponerse las botas. Jovencita, cariñosa, pizpireta, vivaracha y pacifista, vio el cielo abierto al encontrar cobijo y alimento.

Kimi ADOPTADO



Está tan perfecto como cuando llegó, incluso un poco más preparado. Un chiquito tímido y respetuoso, o acaso bien educado. Ni entero, ni mucho menos una vez esterilizado, tuvo problemas con nadie, ni hembras ni machos. Encontrado en la calle, como tantos otros, y nadie lo reclamó. De estas historias que nos parecen inexplicables a las personas que no podemos vivir sin ellos.

20 enero 2015

A nova vida de Xouba, despois de ano e medio no refuxio

"Ola Mónica,
Escríboche para contarte que sen dúbida Xouba estaba a esperar por nós, por iso non a adoptaron antes.
É unha gozada de cadela: tranquila, limpa, lista como un allo, superagarimosa, xoguetona, obediente, non morde nin ladra (polo de agora aínda non lle coñecemos a súa voz), deixase facer as curas sen rechistar (traía unhas feridiñas pequenas nas orellas) e tanto a veterinaria como a perruqueira están encantadas con ela polo seu bo comportamento.
Xa sabe pasear con correa sen tirar dela e pórtase xenial no parque de cans onde xoga con todos e dáse unhas boas carreiras. Lévase moi ben con Boldie, (Coruxa cando estaba na Protectora) que é a cadela da miña irmá.
Descubrimos o por qué do seu nome cando nos botou o alento. Xa estamos tentando arranxalo cunha boa limpeza da dentadura. E de paso, acurtamos o seu nome a Xou.
Aqui te envio unha foto na que está con Boldie (antes Coruxa).
En resumo, que estamos felices con ela e cremos que ela tamén o está con nós. Un verdadeiro pegote que estamos encantados de poder aloumiñar.
Unha aperta e moitas grazas pola gran labor que facedes
Conxita e Tito
P.E.: Por certo que Xou é tan lista que aprendeu a escribir e ten unha páxina en Facebook onde vai contando a súa vida e cousas de interese para os cans e os seus compañeiros humanos. Aqui che deixo o enderezo:                                     https://www.facebook.com/Xouba2014?ref=hl "

17 enero 2015

Rubia ADOPTADA



Una de las compañeras de entrenamiento de Yayo, junto con Flaca, Bruto, Sombra, incluso el paticorto Tom a veces, pocas más bien. Muy jovencita, de unos ocho meses, lucía un collar típico de cazador: un trozo de cadena cerrada con un alambre. También traía con ella restos del trato que debió recibir, poca educación y mucha desconfianza. Aquí de la primera poco le podemos ofrecer, pero con buen trato la segunda se le va olvidando.

15 enero 2015

¿Ya estamos en 2015?

¡Cómo pasa el tiempo! Cambiamos de año y sin darnos cuenta ya se ha esfumado medio mes. Seguimos en esta locura, con un ritmo de trabajo muy alto pues las circunstancias obligan: se siguen abandonando, extraviando,"olvidando"...pero lo que de verdad nos ha hecho movernos más, y encantadas, han sido las adopciones, pues han aumentado considerablemente y unos cuantos ex- habitantes de nuestro refugio están de enhorabuena, mejor que si les hubiera tocado la lotería.
Hasta ocho adopciones hemos tenido en un mismo día, y tres de ellos gatos adultos ¡no recuerdo otro día igual!
Ya viven una vida mejor: la gata Luca, la mastina Kira, el guaperas Chico, el inocente Milko, tras cuatro años con nosotros, por fin,Chispas, la mini podenco Luna, después de una espera inexplicable también la alegre Xouba, el dos veces abandonado Cuqui, la buenaza Ciana, el cada vez mas confiado Fugas, la viejiña Vella, que fuera tirada por encima del muro, la alegre Tola, la fugaz Lana, el señor Sugus, arrastrando unos pequeños achaques de la mala vida que llevó durante largo tiempo, y alguno más...